Brzeg,
miasto
piastowskie o bogatej historii, kulturze i tradycjach, zaliczane jest
do
jednych z najpiękniejszych miast na Śląsku. Początkowo był osadą
rybacko -
handlową, zwaną "Wyssoke Brzegh", położoną przy jednym z
najważniejszych szlaków
średniowiecznej Europy. W XIII wieku Brzeg przekształca się w osadę
targową
o charakterze miejskim, której lokacji dokonał książę wrocławski Henryk
III
w 1248 roku.
Z kart historii
Korzystne położenie miasta, książęce
przywileje
z rodu Piastów sprzyjało dynamicznemu rozwojowi zamożności tutejszych
mieszkańców
oraz roli burmistrza i jego rady. Powstają mury miejskie wraz z
licznymi
obwarowaniami zamku, stwarzając nowoczesny system obronny
zabezpieczający
Brzeg. Szczególne zasługi dla rozwoju średniowiecznego Brzegu położył
książę
Ludwik I (panował w latach 1359 - 1398), pod którego rządami
przeprowadzono
wiele znamienitych prac budowlanych. Hojnie wyposażona przyzamkowa
fundacja
kolegiaty św. Mikołaja i miejskiego ratusza
podkreślał nienaganne stosunki Księcia z mieszkańcami Brzegu. W rozwoju
przestrzennym
miasta Rynek i Plac Zamkowy skupiły szachownicowy układ ulic tworząc
tym
samym jego zarys urbanistycznego rozwoju. Świetność miasta przygasa w
XV
wieku, gdy trawią go pożary i plądrują wojska husyckie. Brzeg
odbudowuje
się jednak za każdym razem, dzięki szczególnej opiece książąt brzesko -
legnickich.
Nowy okres w dziejach miasta zapoczątkowuje panowanie księcia Jerzego
II
( 1547 - 1586 ). Miasto zaczęło się fortyfikować w sposób
nowoczesny, wprowadzając
system bastionowy, włoski wokół zamku i nad Odrą, a następnie
rozbudowuje
mury obronne według wzorów holenderskich. Jest to okres przebudowy
zamku
na enesansową rezydencję, godną piastowskiego władcy. Ratusz i wiele
okalających
go domów, wznoszonych dla brzeskiego patrycjatu i mieszczan nosi cechy
attykowe
w późnorenesansowej stylistyce architektonicznej. W ślad za
szybkim rozwojem
gospodarczym miasta, dzięki mecenatowi księcia Jerzego II rozwijała się
szkoła
i nauka w gmachu nowo wybudowanego "Gymnasium Illustre Bregense".
Miasto
zaczęło się fortyfikować w sposób nowoczesny, wprowadzając system
bastionowy,
włoski wokół zamku i nad Odrą, a następnie rozbudowuje mury obronne
według
wzorów holenderskich. Jest to okres przebudowy zamku na renesansową
rezydencję,
godną piastowskiego władcy. Ratusz i wiele okalających go domów,
wznoszonych
dla brzeskiego patrycjatu i mieszczan nosi cechy attykowe w
późnorenesansowej
stylistyce architektonicznej. W ślad za szybkim rozwojem
gospodarczym miasta,
dzięki mecenatowi księcia Jerzego II rozwijała się szkoła i nauka w
gmachu
nowo wybudowanego "Gymnasium Illustre Bregense". Znane w Brzegu były
teatr
i drukarnia ewangelicka, jednak wojna trzydziestoletnia w latach 1618 -
1638
stała się początkiem powolnego upadku miasta. Przemarsze wojsk, rabunki
i
epidemie dziesiątkują ludność Brzegu. W 1675 roku umiera
młodociany Książe
Jerzy IV Wilhelm, ostatni przedstawiciel dynastii piastowskiej. Brzeg
przechodzi
pod panowanie austriackich Habsburgów, co wcale nie poprawiło trudnej
sytuacji
miasta. W wyniku osiemnastowiecznej rywalizacji między Austrią i
Prusami
o panowanie na Śląsku, doszło do starcia zbrojnego na polach wsi
Małujowice,
położonej zaledwie kilka kilometrów od Brzegu. Miasto po uciążliwym
bombardowaniu
artyleryjskim przez wojska króla Fryderyka II znajdzie się
podpanowaniem
niemieckim. Prusacy zamieniają Brzeg w twierdzę,jednak miasto nie
oparło
się wojskom francuskim i w 1807 roku zrozkazu Napoleona wyburzono
umocnienia
obronne, a w ich miejsce założono promenady i parki.
|